Klaudia Rachubińska

Kulturoznawczyni, redaktorka, badaczka, krytyczka filmowa, performerka, edukatorka.

Redaktorka "Kwartalnika Filmowego" (2022–).

Sekretarz redakcji kwartalnika „Pleograf" (2018–2021).

Laureatka Grand Prix XXIII Konkursu o Nagrodę im. Krzysztofa Mętraka.

  • Home
Ekrany • 5th October 2022

Queerbaiting nie istnieje

Nic dziwnego, że wodzona przez lata za nos queerowa publiczność jest obecnie tak straumatyzowana, że przestaje już ufać nie tylko deklaracjom i podtekstom, lecz także samemu ekranowemu tekstowi – nawet kiedy tekst ten jest różowy, ozdobiony jedwabną apaszką i obficie posypany brokatem.
dwutygodnik.com • 30th April 2022

Sprawozdanie z oglądania filmów w depresji / Film / dwutygodnik.com

Wygrzebuję wstępną wersję tego tekstu z czeluści komputerowego dysku we środę 23 lutego, w Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją. Wysyłam propozycję redakcji, jeszcze nie wiedząc, jak bardzo jestem już spóźniona: po środzie przychodzi czwartek, rosyjskie czołgi przekraczają ukraińską granicę.
KrytykaPolityczna.pl • 22nd January 2022

„C’mon C’mon”: Musimy porozmawiać o Jessem

Strasznie się ten film wszystkim podoba, bo taki wzruszający, mądry, prawdziwy, głęboki i tak dalej. Trzeba być naprawdę nieczułym i małostkowym, żeby w to nie wejść całym serduchem, ale nic na to nie poradzę: nie płakałam na „C’mon C’mon”.
mała kultura współczesna • 22nd May 2021

Po cóż patrzeć na zwierzęce selfie?

Jeśli małpa robi sobie selfie w lesie, kto posiada prawa autorskie do zdjęcia?
dwutygodnik.com • 16th July 2021

Jabłka, pomarańcze i sześć ziaren granatu / Film / dwutygodnik.com

Proponuję oglądanie „Niepamięci” w kluczu amnezji i zapomnienia, jak po zanurzeniu w nieprzejrzystych wodach rzeki Lete: obcowanie z filmem bez mylących przedsądów i oczekiwań, bez eksperckiej wiedzy historycznofilmowej i społeczno-politycznego backgroundu.
KrytykaPolityczna.pl • 12th June 2021

„Cruella”: Nie ucierpiało żadne zwierzę

„Cruella” jest jak kostium pozszywany ze zbyt wielu kawałków, upinany wprost na ciele tuż przed pokazem, gdzieniegdzie coś trzyma się na szpilkę, ślinę lub dwustronną taśmę klejącą – może widzowie nie zauważą, nikt nie pociągnie za wystającą nitkę, a modelce uda się przejść bez potknięć całą trasę wybiegu.
dwutygodnik.com • 22nd May 2021

Wszyscy ludzie będą siostrami / Film / dwutygodnik.com

Wracając z „Midsommar”, znalazłam na chodniku wianek ze sztucznych kwiatów i pomyślałam, że coś wisi w powietrzu. Był czas filmów o śmierci, królikach i czerwonych rzeczach wychodzących spod ziemi, teraz nadeszła era kolorowych wianków, dziecięcych palców splamionych sokiem mleczu, roześmianych grup długowłosych dziewcząt na festiwalach muzycznych.
Dialog – Miesięcznik poświęcony dramaturgii współczesnej • 22nd May 2021

Auspicje

Zaczyna się od martwego gołębia na chodniku – smętnego zwiastuna przyszłych potworności. Pamiętam ludzi kaszlących krwią i umierających w ciągu kilku dni czy nawet godzin; tajemnicza choroba rozprzestrzenia się szybko, wyniki badań zdumiewają lekarzy i naukowców. W jaki sposób stuletni wirus pojawił się nagle w Ameryce końca lat dziewięćdziesiątych?
MFF Nowe Horyzonty • 22nd May 2021

"Granica". Opór, wstyd i poczucie winy

"Granica" jest filmem szorstkim i kanciastym, kosmatym i kostropatym, ciemnym, gęstym, niemiłym w dotyku; jego skóra jest twarda i pokryta bliznami, szorstkie włosy wyrastają z niej w niespodziewanych miejscach. Ma brudne stopy i ciemną ziemię za paznokciami, pachnie glebą i wilgocią, a kiedy wyciągasz do niego rękę – szczerzy zęby i warczy gardłowo.
Czas Kultury • 22nd May 2021

Niebiańskie istoty

Przemoc jest tu nieprzypadkowa, ta bliskość jest piękna, ale też groźna, oba te seriale grają z takim rodzajem empatii, która łatwo prowadzi do anihilacji. (...) To jest folie à deux, szaleństwo bliskości, taka ostateczna intymność, która jest nie do wytrzymania – przez to często kulminuje w erupcji przemocy. Cały ten gatunek mógłby się nazywać „Niebiańskie istoty”.
Load More

Klaudia Rachubińska

Built with Journo Portfolio